Vragen waarmee ik leef en me uiteen poog te zetten. Het gaat daarbij niet om het vinden van snelle antwoorden, maar wel om de vraag diep en intens te beleven en daardoor iets van het antwoord 'gewaar' te worden.
De schilderijen, tekeningen, gedichten als sporen op de weg die ik ga.
Doorheen de geschiedenis van 'vrije' kunsten (literatuur, beeldende kunst, architectuur, muziek, theater en allerlei mengvormen hiervan) hebben we als mensheid heel wat stadia doorlopen en we kunnen terugkijken op hele tijdperken en mensenlevens die eraan gewijd zijn. Een gigantische rijkdom.
Zijn we ons bewust van de werking hiervan op het 'gewone, alledaagse' leven? Doen we er iets mee? Al deze kunstigheden zouden toch eigenlijk moeten kunnen leiden tot het herkennen van een steeds zinvollere werkelijkheid voor iedereen die vragen in die richting heeft?
(...)
Om een brug te bouwen van de wereld van de kunstenaar naar de alledaagse werkelijkheid en terug! Dat is de kwestie! Zodat er in alle gedifferentieerdheden toch iets van een geheel voelbaar wordt.
Uit: Netty van Es-Franssen, Autobio, schilderkunst en poëzie, 2018, p. 5.
